Wydatki na CSR czy wydatki na reprezentację podmiotu – oto jest pytanie

Warunki zaliczenia wydatków na CSR do podatkowych kosztów uzyskania przychodów

Istotne dla zaliczenia wydatków powiązanych z CSR czyli wiążących się np. ze wspieraniem inicjatyw lokalnych, czy realizacją programów pomocowych jest w szczególności posiadanie dokumentacji (planu/strategii) tego typu działań.

Działania w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu powinny być zatem odpowiednio zaplanowane.

Ponadto, strategia taka powinna wskazywać na istnienie związku pomiędzy działaniami podejmowanymi w ramach strategii CSR z przychodami podatkowymi podatnika.

Chodzi w tym względzie o wykazanie, że w perspektywie długofalowej planowane działania z zakresu CSR mogą istotnie przyczynić się co najmniej do utrzymania pozycji firmy na rynku i stworzyć warunki do jej dalszego intensywnego rozwoju.

Związek z działalnością firmy i przychodami musi zatem być.

Zaliczenie tego typu wydatków do kosztów podatkowych potwierdza np. interpretacja Dyrektora KIS z dnia 29 marca 2018 roku (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.47.2018.1.BJ), gdzie organ wskazał, że:

celem realizowanego działania Wnioskodawcy (tj. pobudzanie aktywności kulturalno-rekreacyjno-sportowej) jest zaangażowanie Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego za sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Powyższe działania Spółki niewątpliwie wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Zatem, wydatki takie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Nie znajdą się one w negatywnym katalogu art. 16. (…) należy wskazać, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu na rzecz mieszkańców. Wydatki te są bowiem związane z realizacją polityki CSR.

Analogiczne stanowisko wynika np. chociażby z interpretacji Dyrektora KIS z dnia 30 listopada 2017 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.233.2017.2.

Wydatki na CSR jako NKUP

Co jakiś jednak czas pojawiają się interpretacje podatkowe, w których organy podatkowe kwalifikują wydatki w ramach CSR jako wydatki na reprezentację podmiotu. Tego typu wydatki są natomiast wprost wyłączone z podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

Stanowi o tym art. 16 ust. 1 pkt. 28) ustawy o CIT (analogicznie art. 23 ust. 1 pkt. 23) ustawy o PIT).

Zdaniem organów podatkowych tego typu wydatki w ostatecznym rozrachunku mają doprowadzić do budowania pozytywnego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

W czym problem interpretacyjny?

Wydaje się, że zachodzi tutaj pewne nieporozumienie. Podstawowe znaczenie dla podatkowej kwalifikacji kosztów powinien mieć cel wydatkowania środków.

Wydatkami na reprezentację są niewątpliwie takie koszty, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie określonego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy (działalności), podkreślenie jego zasobności, profesjonalizmu – i to w celu wykreowania pozytywnych relacji z obecnymi czy też potencjalnymi kontrahentami. Sama ustawa podatkowa wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów nie są np. wydatki na sługi gastronomiczne, zakup żywności czy napojów, w tym alkoholu.

Wydatki na reprezentację są zwykle przy tym ukierunkowane na określony podmiot lub grupę kontrahentów oraz podejmowane są bezpośrednio w celu uzyskania przychodów z związku m.in. z zawarciem umowy z danym kontrahentem.

Natomiast wydatki związane ze społeczną odpowiedzialnością biznesu mają inne uzasadnienie. Wynikają one ze świadomości i przekonania podatnika, że prowadzenie działalności gospodarczej pociąga za sobą także np. obowiązek dbania o środowisko naturalne, wspieranie wartościowych inicjatyw lokalnych czy reagowanie na doraźne potrzeby środowiska podatnika. Wydatki tego typu są ponoszone generalnie na rzecz społeczności lokalnej, nie na rzecz konkretnego podmiotu. Jeśli już, to mają one przy tym znacznie więcej wspólnego z działalnością marketingową i reklamą podmiotu niż z wydatkami na reprezentację.

Nie ma przy tym żadnego uzasadnienia stanowisko, zgodnie z którym każde zachowanie podatnika, zmierzające nawet pośrednio do wykreowania pozytywnego wizerunku jego firmy winno być traktowane jako wiążące się z szeroko pojętą reprezentacją podmiotu, a wydatki w tym zakresie wyłączone z podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

Istotna winna być zatem przede wszystkim motywacja podatnika oraz cel wydatkowania środków.