Dla zaoszczędzenia obciążeń finansowych spółki podejmują niejednokrotnie decyzję, aby członek zarządu lub cały zarząd spółki pracowali dla spółki bez wynagrodzenia. Praca bez wynagrodzenia może powodować wbrew pozorom również pewne problemy.
Brak zapłaty przez klienta za usługi rachunkowe to jedna sprawa. Może się jednak zdarzyć i tak, że klient nie płaci, nie odbiera dokumentów, urywa kontrakt z biurem rachunkowym, a potem organ podatkowy zwraca się o wydanie dokumentów księgowych.
Podmioty funkcjonujące w formule spółki komandytowej mają czasami kłopot z tym czy komplementariusz w spółce komandytowej może pobierać wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki i jej reprezentowanie. Dotyczy to zarówno komplementariuszy będących osobami fizycznymi jak i osobami prawnymi. Wynagrodzenie dla komplementariusza w spółce komandytowej – gdzie zatem jest problem?
W ostatnim czasie wydane zostało bardzo interesujące orzeczenie NSA. Chodzi tutaj o wyrok NSA z dnia 24.11.2016 r. (sygn. akt I FSK 1316/15). Sprawa dotyczyła prostej generalnie sprawy ale mającej istotne skutki w zakresie podatku VAT. Chodziło w skrócie o status podatkowy w zakresie VAT nabycia przez spółkę dwóch nieruchomości, w tym biurowca. W okresie późniejszym doszło także do nabycia wyposażenia znajdującego się w budynkach. W zakresie tak ukształtowanej dostawy organy podatkowe oraz sąd administracyjny I instancji przyjęli, że przedmiotem dostawy jest zorganizowana część przedsiębiorstwa.
Decydując się na sprzedaż udziałów w spółce z o.o. poza ustaleniem ceny i warunków płatności, pamiętać trzeba jeszcze o formie, w której taka umowa musi być zawarta, żeby rodziła wszystkie skutki prawne. W przypadku udziałów w spółce z o.o. formę czynności prawnej określa art. 180 Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z tym przepisem zbycie udziałów w spółce z o.o. wymaga formy z podpisem notarialnie poświadczonym.